Martel

Door: Corrie

Blijf op de hoogte en volg Corrie en Jan

01 Oktober 2017 | Frankrijk, Saint-Sulpice

Hallo ben ik weer we hadden gisteren in ons hotel geen WiFi.
Het hotel wordt geleid door: 2. 80+ers kun je ook niet verwachten dat ze weten hoe dat moet. Maar nog even terug naar Uzerche, toen we daar aankwamen hadden we erge trek in iets te eten en we stote bij het eerste restaurant wat we tegen kwamen. Er kwam een hoop lawaai naar buiten en we zeide tegen elkaar nou ruzie met de kids denk ik. Maar niets was minder waar de dames stevig gebouwd in joggingpakken gekleed riepen gewoon hard tegen elkaar maar ook tegen de klanten.
Maar we hebben daar een heel erg lekkere salade gegeten! Met sla,tomaten,asperges,artisjokken eitjes enz... heerlijk dus de herrie en de vieze ramen hebben we maar op de koop toe genomen.
De tocht van Uzerche naar Martel liep niet echt op rolletjes het regende flink toen we vertrokken en dan is kaart lezen lastig maar na even zoeken in de stad waren we toch op de goede weg.
Het fietsen was niet zonder gevaar de weg was glad en er lag heel veel blad en bergen kastanje bolsters op de weg, dus voorzichtig doen en je rijdt er ook geen lekke banden op.
Rond 12 uur was de regen over en klommen we rustig verder naar Martel. Waar we na 90 km aankwamen.

02 Oktober 2017 - 00:13

Ajaan:

Och, toevallig den donderig ok in de Mortel gewist. Kwam van de Rips en ging via de kwaaie weg ovver de Mortel noa Gimmert, en zo op huis an. Nee, nie mi de fiets netuurlijk, want des veul te wijd. Hadde gullie laast van kastannies, wij nie minder van eikels. Ze neijden af en toe zo hard op m'n autodak d`k daacht dè'k werd beschoten. En dè zo hendig kunnen doar, want d'r stond un bord as warschouwing dè-t-er wel us herten zo'n kunnen ovverstèken. En d'r zin altijd wel streupers die dur as 't donker is op zitten te loeren. Mar wildkadavers he'k nie gezien dus 't zal wel nie. Of ja, toch. Ter hoogte van de vurmalige boerderij van Gerrit Fleuren - ik weet nie wie doar tiggenworrig woont - moes ik um ne kepotte pinnegel hinne. Och errem, 't bistje war zowa mi 't asfalt platgewalst. 't Moes net gebeurd zin, want hij rookte nog 'n bietje. Wa wijterop reej ik vlak achter ne grouwte verrekeswoagen an. En toen wis ik dè die verantwoordelijk was vur 't pinnegellijkske bij Fleuren. In zunnen linker achterbaand zag ik in 't licht van m'n koplampen 'n dèl pinnegelpinnekes oplichten. Nou, dè zi genoeg, nie dan? Nog 'n geluk vur de sjeffeur dè den baand nie kepot was gegoan. Dan had-ie doar moi gestoan in 't buitengebied van de Mortel. En gin kefee-restorant in de buurt. 'k Moet 'r nie an denken!

Salut, Ajaan.